arkadaşlarben 87 liyim 1,5 yıldır arkadaşım var evlenmek istiyorum ama benim ailem bi türlü sıcak bakmıyo benden büyük bekar 2 ablam bide abim var Forum. Yeni Mesajlar. Kadın Haberleri. Kadın Gündemi. Trend Konular Yeni Mesajlar Son Aktiviteler. Ürün İncelemeleri. Latest content Latest updates. A Taşınma A. Nasıl bir ev arıyorsunuz? 1. ÜNİTE YENİ BİR HAYAT B. Hava bedava su bedava B. Nereye gideceğiz? sayfa C. Yeni bir şehirde hayat C. İçimdeki Türkiyem 7-22. A. İş hayatı A. İş hayatındaki roller 2. Busite ne üzerine bir iş yapılarak kazanç kapısı açıyor acaba? Bir takım hesaplamaları aynı anda bir çok bilgisayara yaptırıp işleri hızlı bitirmek istiyorlar sanırsam. Bitcoin mining de olabilir. Eski bir bilgisayarın buradan çok para kazanacağını sanmam. AhKalbim Son Bölüm izle 464. Bölüm Kanal7'de başladığında canlı olarak takip edebilir, bitincede full hd tek parça olarak izleyebilirsiniz. Ah Kalbim Türkçe Altyazılı izle, Ah Kalbim Türkçe Dublaj izle, Kum Kum Bhagya Türkçe Altyazılı izle, Kum Kum Bhagya Türkçe Dublaj izle. AilemiNasıl İkna Ederim? runforyourlife. 2522 Puan. Merhaba ben bir kedi sahiplenmek istiyorum fakat ailem ikna olmuyor. Önceden bir kedimiz vardı fakat çok hiperaktif olduğundan ve kucakta durmadığından geceleri çok ses çıkartıyordu komşularımız şikayet etti ve birdaha almadık. Ailemi nasıl ikna edebilirim? 28.10.2016 vvDGOQk. Merhaba. Uzun zamandır bu siteyi takip ediyorum ve bütün hikayeleri sıkılmadan, usanmadan okudum diyebilirim. Bu siteyi “Açılmak istiyorum, ailemi nasıl ikna ederim” diye aramaya yazdığımda keşfettim ve çok şaşırdım, meğer benim gibi ne çok kız kardeşim, ablam varmış… Bu mektubu yazmamın sebebi, şu an ağlıyor olmam ve yaşadığım şeylerin verdiği dolulukla içimi dökmek hikayeme geçsem iyi olur. Bunun bir başarı hikayesi olmasını inanın ki çok isterdim hatta bunu hedeflemiştim, başardığım zaman yazacağım diye ama başaracağımı sandığım gün başaramadım. Bu yüzden içim çok dolu. Her neyse…Ben 13 yaşında, 7. sınıfın yaz tatilinde Ramazan Bayramı’nın ilk günü kapandım. Keşke diyorum, keşke direnseydim, keşke biraz daha erteleseydim de kapanmasaydım. Annemin kapanmam konusundaki baskıları ben 5. sınıftayken başladı. Sürekli erteledim ancak 7. sınıfın yaz tatiline kadar dayanabildim ve Ramazan Bayramı’nın ilk günü taktım başörtüyü. O gün sanki saçlarım daha bir güzeldi, içimden “Şimdi ben bu güzelim saçları kapatacak mıyım” dediğimde, annem “Hadi artık, bayram ziyaretine gelecekler, çabuk hazırlan” demişti. Hiç unutmam ben o günü. Her gün lanet ettiğim o günü. Hiçbir zaman saçlarımı kapatmayı istemedim, hep dışarda güzel giyinen kızlara özendim. Saçlarına şekil veren kızlara özendim durdum. Bazıları için o kadar çok basit ki ama benim için bu bir hayal… Bunu gerçekleştirebilmek için o kadar çok çaba gösterdim ki. En azından ne yaptım biliyor musunuz, saçlarımı gizlice dışarıda açtım. Bulunduğumuz ilçenin biraz dışına çıktığımda, bir mağaza kabininde veya bir apartman girişinde açtım saçlarımı, öyle gezdim dışarıda. Saçlarımı savurdum, kuaföre gittim gizlice ve beni normal hayatımda açık zanneden arkadaşlarımla hatta sevgilimle buluştum. Annemin bana verdiği süre dolmak üzereyken ve benim sürem daraldıkça daha bir stres olurdum. Bir bahane uydurup arkadaşlarımın yanından ayrılırdım, o an tek derdim “Nerede başımı kapatacağım, kimse görmeden hemen halletmeliyim” tarzında şeyler olurdu. Benden başka durumda olan kızlar ise o gün çektiği fotoğrafları kız arkadaşlarından isteyip akşam hangisini paylaşsam diye düşünürdü. Ama ben bunların hiçbirini yapamadım, biliyorum, evet, saçlarım kapalıyken de güzelim ama ben kapalı olmasını istemiyorum ve arkadaşlarım beni birçok kez saçlarım açıkken görmüşken bir daha kapalı olmak neyse işte, saçlarımı okulun kursuna gidiyorum bahanesiyle açtım her seferinde. Ta ki koronavirüs gelinceye dek… Okullar kapandı, her şey, her yer kapandı, yasaklar geldi. O zamanlar kafama dank etti, “Ben şimdi nasıl dışarı saçlarım açık çıkacağım” dedim kendime. Başladım kendime süre tanımaya, şu gün şu gün söyleyeceğim dedim ama hep erteledim. Bir de, sokağa çıkma yasağı varken gençler için dışarı çıkma izni verilen saatler vardı. Ben o zamanlar o kadar çok üzülürdüm ki… Keşke ben de dışarı çıksam, istediğim gibi arkadaşlarımla buluşsam diyordum kendime. Bakın, dışarı çıkmak mesele değil; mesele iki tane hayatımın olması. Birinci hayatım, ailemin beni kapalı bildiği hayat; ikinci hayatım arkadaşlarımın beni açık bildiği hayat. Ben bundan çok yoruldum. Dışarı istediğim gibi çıkamamak tek sorunum olsaydı keşke ama değildi daha bugün konuştum ben. Babamla konuşmaya hiç cesaretim yoktu, birden söyleyiverdim “Saçlarımı açmak istiyorum” diye. Bana iyi davrandı, hatta bana ilk defa “Kızım” dedi, “ne istersen hiç çekinmeden bana söyleyebilirsin, ama bunu benden isteme” dedi, “bu olmaz” dedi, “bunu aklından çıkar” dedi, “sen amcalarının yanında nasıl dolaşacaksın.”. Evet konu yine el aleme geldi, lanet olası el alem… Annem de araya girdi, “Biz insanların yüzüne nasıl bakarız” dedi. “Biz İslam’a göre yaşıyoruz, günler geçiyor, yarın var olacağımız bile belli değil, bugün yaşadığın için bile şükret” dedi. “Başörtünü çıkarırsan kötü yola düşmüş olursun, sen kötü bir insan mısın” dedi. Ben de “Hayır, kötü bir insan değilim” diye cevap verdim ama sonra yine “Kötü bir insan değilsen bunu yapmamalısın” dedi. Genel konuştu işte, bilirsiniz hem el alemle hem de dinle karışık bir muhabbet döndü durdu. Hala üzgünüm, bunu biliyorlar. Odamda şu an üzgünce oturuyorum ve onların hiçbir şey olmamış gibi davranmasına anlam veremiyorum. Babam bana bir de çok üzgün olduğumda da bağırmıştı. “Bak, bu yaşına kadar seni dövmedim, yaşın da büyüdü, seni dövmek istemiyorum” dedi, yani bu açılma mevzuna tamamen karşı şu an. Tabii ki hemen olumlu bir cevap beklemiyordum ama kalbim kırıldı, keşke halledebilseydim bunu ama olmadı işte. Çok çaresiz hissediyorum şu an de biliyor musunuz, Instagram’da saçlarım açık resim paylaştım diye adım orospuya bile çıktı çünkü benim gizlice açıldığımı bilen birkaç kişi vardı, onlara yalan söylemiştim “Ben artık tamamen açıldım” diye ama biriyle yolda karşılaştım. Bir kapalı bir de açık olduğum için orospu muamelesi gördüm, bu çok önemli bir olay değildi, o kişi umurumda olan biri de değil ama yine de zoruma gitmişti. Ailemden, akrabalarımdan birkaç kişiye daha yakalandım. Halama, yengeme… Yengem bana “Evlenince zaten her şeyi yaşayacaksın, neden böyle yapıyorsun” demişti. Yani o da bana orospu muamelesi yaptı içten artık yapamıyorum, lütfen bana bir şeyler deyin, içim hiç ferah değil. Her gün dua edip ağlıyorum ve psikolojik olarak çöktüm. Ayrıca okula gitmiyorum, açık öğretimden okuyorum. İmam Hatip’te okudum aslında, oraya kendi istediğimle gittim, kuzenim de gidiyor diye. Ama sınıfta kaldım, yapamadım, nakil yapmak istediğimde kız mesleğe gönderdiler, başka bir okulu kabul etmediler. Yani mesele karma okula gidip ahlakımın bozulmamasıydı…Babamın ve amcamların yanında çalışıyorum. Bu da ayrı bir zorluk, açılırsam oraya gidemem artık ve başka bir yerde çalışmama da babam izin vermez. Bunu kendisi de söyledi bugün zaten ama ben sadece bu saç denilen kılı kapatmak istemiyorum artık. Bu yani, bu kadar büyütülecek bir konu değil ki. Sadece aile yapım böyle olduğu için buna mecbur bırakılıyorum ve bu çok acı. Keşke kolayca açılabilen kızlardan olabilseydim. Hayatımın her alanında hep zorluk çektim. İnancımı kaybetmek istemiyorum ben ve inanmak istiyorum. Bir gün ben de özgürlüğüme kavuşacağım. Saçlarımı savuracağım. Benim de saçlarıma yağmur değecek. Benim de kafam üşüyecek, kulaklarım üşüyecek. Boynuma rüzgar çarpacak. Umarım bir gün saçlarımızı rüzgarda savurabiliriz, hep umutlu olalım, olur mu? Umut, birini hayatta tutacak tek şey çünkü..Ayrıca bana ulaşmanızı çok istiyorum, konuşmaya fazlasıyla ihtiyacım var. Psikolojik olarak çok yıprandım, yardımınıza ihtiyacım var. Instagram hesabı olarak bunu bırakıyorum elifsaydannnGörsel Laura KnightYazı dolaşımı Merhaba arkadaşlar. Hep içimde köpek besleme sevgisi olamasina rağmen ailemden yanıt alamadığım için olmadı belki bilirsiniz yok ses çıkarır komşu rahatsız olur vs. Ailemi nasıl ikna edebilirim gerçekten bu duruma düşmüş olan arkadaşlarımız varsa yardımcı olabilir mi tavsiyeleriniz varmı onları ikna etme yönünden? 16 CEVAP Sevmeniz, bakmak istemeniz çok güzel ancak bir ailenin olmaz demesi riskin de çok olması demek oluyor. Riskten kastımı soracak olursanız izah edeyim. Birçok hayvan belki aileye bin bir ısrar sonucu belki de ailenin haberi olmadan eve getiriliyor. Kimi ısınıp çok seviyor kimi ise ne kadar zaman geçerse geçsin kabullenemiyor. Ve bu hayvanlardan birçoğunun sonu sokak, barınak vs oluyor. Bu sizde de böyle olur diye söylemiyorum. Ancak gerçekçi olmak gerek, ihtimaller bu şekilde. Şöyle de bir durum var. Eğer siz okuyorsanız, çalışmıyorsanız o hayvanın maddi tüm ihtiyaçlarını aileniz karşılayacak demektir. Başka bir değişle güç onlarda Tüm bu ihtimalleri göz önünde bulundurduktan sonra uzun uzun düşünün derim. Kendinize güveniyorsanız, sorumluluğu alabilecekseniz, hayvancağızın sonunun başka türlü olmayacağına eminseniz ailenizle bunu ciddi ciddi konuşun. Hayvan bu tabii ki ses çıkaracak. Bu işi tüm artılarıyla, eksileriyle ailenizle paylaşırsanız bir orta yol bulabilirsiniz. Zeynep hanım staj görüyorum bana aylık kesilmeden parası geliyor herşeyin planını kuruyorum fakat aile başından salıyor dediklerinizin tümüne katılıyorum tek çare onları yumuşak dille ikna etmektir sanırım Seni çok iyi anlıyorum ancak aile de bir kisinin bile hayır demesi tüm dengeleri bozar. Sonra bırakmak zorunda kalırsınız vs. Hem sen hem de sahiplendigin hayvan yıpranmış olursunuz. Gerçek bu yönde. Yarın öbür gün bu söylediklerimiz gerçek olur dersin ki ne kadar doğru söylemişler. Gerçekler incitebilir ancak bunun gerçek olduğunu değiştirmez seni aksi yönde de yonlendirebilirsin al vs gibi ancak sonuçlar... sonuçlar... En iyisi duygu sömürüsü ve tatlı dil. Benim annemde kediyi eve ASLA almam diyordu ama ben o kadar kedi sahibi olmak istiyordumki kedi sahiplenmeden son 1 hafta önce hiçkimseyle konuşmamaya başladım okula gitmedim gitmem için zorladılar bağırdım çağırdım psikopat taklidi yaptım D yataktan asla çıkmadım yemek yemedim 3 gün boyunca yarım ekmekle durdum ve 1 hafta sonunda annem kabul etti duygu sömürüsü herşeyin çaresi Ya deren hanımDD gerçekten duygu sömürüsüD ne denilebilir ki o taktiği denedim fakat ben sabirsizim biraz D Bende sabırsız birisiydim fakat mecburdum 10 yıllık hayalimdi inat ettim ve başardım şuan annem kedimi o kadar seviyorki çarşıya her çıktığında petshopa gidip 2-3 tane yaş mama alıyor hediye diye mamasınıda çoğunlukla annem veriyor bence inat yapıp aileni ikna edebilirsin Umarım münasip bir dille onları ikna edebilirim son çare sizin taktiginiz olabilirDD Benim annemde evde asla hayvan istemeyen bir kadındı. Titizliğinden dolayı ufak ufak aa erkek arkadaşım bana sürpriz yapıp bir hayvan alabilirmiş diye laf arasında takılmaya başladım. 1 ay kadar sonra aradım bir gece sevinçle ağlayarak anne bana kedi almış dedim.. halbuki gittik beraber aldık eve annemden önce geldim, 2 aylık bebeği görünce o an da eridi annemin yüreği.. ertesi gün ben okuldayken annemin kucağına çıkıp yatmış bizimki, o harekette bağladı onları.. şuan 10 aylık oldu oğlumuz, annem kedimizi Ananem diye seviyor sürekli seviyor koruyor kolluyor, besliyor. Ne olacağını bilemezsiniz yaşamadan. Umarım sizinkilerde bağrına basar Şansınızı deneyin ama emin olarak deneyin, madur olan hayvancağız olmasın Aileniz tarafından kabul görmüyor ise boşa cabalamayin. Hem onları üzmüş olursunuz hem de istenmeyen sonuçlar ortaya çıkar. Bu gibi durumlar çok fazla. En iyisi bu sevdadan vazgecmektir; Abi öyle diyonda evlenene kadar bu sevgiden mahrum mu kalicam ben Ya çok iyi D umarım elimden geleni yapicam ya galiba birazda nasip mi diyelim oluyorsa bir şekilde biyerden olmuşD Ya tabiki emin olmadan hareket etmem. Ona birşey olsun istemem Bence önce şunlar konusunda emin olun kendi içinizde sahiden bir canlıya bakabilir miyim, ilgilenebilir miyim, bakımıyla alakalı doğru şeyleri öğrenip uygulayabilir miyim, bütçem buna uygun mu, sağlıklıyken bu canlı iyi ama hastalanırsa ne yaparım sorularını sorun ve samimi bir şekilde cevaplayın. Çünkü gerçekten bir sorumluluk ve heves kaldırmıyor. Köpekler bebek gibilerdir sanki bir çocuğunuz var gibi olursunuz. Normalde çok hareketli biri değilseniz tutup köpek sahiplenmek sizin için yanlış olur çünkü yaz kış demeden günde 2 defa dışarı çıkaracaksınız onu. Tatil, vs. durumlarda ne yapacağınızı da düşünün. Bundan sonrasında ailenizi ikna etmek emin olun mesele olmaz. Duygu sömürüsü veya emrivaki bu konuda işe yarıyor genelde ama bunu yapıp bir de o canlıya sonradan bakmayacağım demeyin, ha derseniz de sokağa bırakmayın başka bir hayvansevere sahiplendirin. Benim annemle babam istemiyordu evde hayvan. Açıkçası ben de istemiyordum. Çünkü benim köpeğim vefat etmişti kanlı ishalden. Ondan sonra korktum artık hiçbir hayvanın sorumluluğunu alamam dedim. Bir gün kızımı 3 kardeşiyle annesi ölmüş bi vaziyette bulunca kıyamadım sahiplendim. Ailem de başta olmaz falan dese de şimdi seviyor. Yani sen de sokakta buldum sahibi dışarı atmış falan de çok üşüyordu kıyamadım falan de D yalanı tasvip etmesek de böyle durumlarda işe yarıyor. Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız. Üye Ol Giriş Yap

açılmak istiyorum ailemi nasıl ikna ederim